“Kapıyı kırarak da açabilirsiniz, anahtarla da.”
Anthony ROBBİNS
İletişimin bir sanat olduğu herkesçe kabul edilir. Ama çoğumuz bu sanatı icra etme noktasında ciddi yanılgılara düşeriz. Bu yanılgılardan ilki, belki de en önemlisi kendimizi anlamadan başkalarını anlama ve anlamlandırmaya çalışma çabasıdır. Aslında birçoğumuzun evinde, iş yerinde ya da sosyal çevresinde sıkça karşılaştığı iletişim problemi temelde bizden kaynaklanır. Fakat bunu bir türlü kabullenme yoluna gitmeden karşımızdakine eleştiri oklarını yöneltir onun haksız olduğunu ispat etmeye çalışırız. Oysa asıl sorun kimin hatalı ya da haksız olduğu değil, hissi sebeplerden ötürü bir türlü kurulamayan iletişimdir.
İnsanlık tarihinin başından beri devletler arasında meydana gelen, ciddi maddi zararlara sebep olan, insanların ölümüyle sonuçlanan ve belki de bir devletin tarih sahnesinden silinmesiyle sonuçlanan savaşlara bir bakın. Bu savaşlara da sebep olan iletişimsizlik değil midir? Demek ki bizler iletişim kurma noktasında her ne kadar topu başkalarına da atsak bu ciddi manada ele alınması gereken bir sorundur.
Keşke hepimiz olaya Anthony ROBBİNS'in gözüyle bakabilsek. O, bir kapının açılması için illa kırılması gerekmediğini savunur. Elimizde ki anahtarın o kapıyı açabileceği gerçeğini hep göz ardı ediyoruz nedense. Belki de işimize gelmiyor haksız duruma düşmek. Ama benliğimize yıllardır yerleşen belli tabuları yıkmak ve kendimizi aşmak zorundayız. Kendimizi aşmak için de karşımızdakine durum ne olursa olsun tahammül etmek, anlayışlı olmak ve dinlemeyi öğrenmek zorundayız.
Çoğu zaman elimizde bulunan on bir haneli bir numarayı çevirerek istediğimiz herkesin telefonuna ulaşmak isteriz. Sanki bu mantıklı ve olabilecek bir şeymiş gibi. Sonrada bu isteğimiz gerçekleşmeyince durduk yere agresifleşir, kimsenin bizi anlamadığı ve herkesin haksız olduğu hissine kapılıp kendimizi çevremizle soyutlarız. Oysa düşünmeyiz ki her insana ulaşabileceğimiz farklı bir numara var. Şöyle bir çevrenize bakın kaç insan birbirine benziyor sima olarak? Herkes birbirinden fizyolojik manada belli farklılıklar arz etmiyor mu? Peki, bunları hesaba katarsak, neden herkese aynı telefon numarasıyla ulaşmakta ısrar ederiz.
Çevremizle etkili iletişim kurmak istiyorsak önce herkesin farklı bir kişiliğe sahip olduğunu kabul etmek ve hoşumuza gitse de gitmese de insanları olduğu gibi kabul edip ona göre yaklaşım biçimi seçmek durumundayız. Buna kişiliklerin şifresi de diyebiliriz. Olumlu ilişkiler kurma ve etkili iletişim becerisi kazanma kişiliklerin şifresinin çözülmesine bağlı. Şifreyi çözmek o kadar da zor olmasa gerek. Sadece önyargısız dinleme, empati kurma ve davranışları makul ölçülerde anlamlandırmaya bağlı. Bu anlamlandırmanın karşılıklı olduğunu da düşünürsek sorun olarak tartışacağımız ve kendimizi yıpratacağımız bir durum da kalmaz zannımca. Bir düşünün herkesin birbirini anladığı, karşısında ki kişinin görüşlerine değer verdiği bir ortamı. Özlediğimiz iletişim ortamı da bu değil mi? O halde karşı taraftan ilk adımı beklemek yerine ilk adımı biz atmalıyız. İnanın bu hoşgörü ortamının bir an evvel oluşması için karşımızdakine bir şans daha vermeliyiz. Toplum olarak buna gerçekten ihtiyacımız var. Bunu şuana kadar açmaya çalışırken kırdığımız kapıların yerine sayalım. Göreceksiniz ki doğru anahtarları bulduğumuzda, bir türlü açmayı beceremediğimiz, açamayınca da sinirlenip kendimizi boşu boşuna harap ettiğimiz kapılar birer birer açılıverecek. Bu şekilde hem bizler tahammül etmeyi öğrenip huzurlu bir aile, arkadaşlık, iş ve toplum ortamına kavuşmuş olacağız hem de insanlığımızın özünde hep var olan aklımızı ve zekâmızı kullanarak bulunduğumuz ortamda var olan sorunları bir nebze olsun azaltmış olacağız.
Lütfen biraz gerçekçi olalım ve en azından üzerimize düşeni yapalım. Karanlık dünyayı aydınlatmak bize düşüyor. Bir kibritte siz yakın ve çevrenizdekilere de yakmalarını önerin. Göreceksiniz ki bir süre sonra karanlıklar aydınlanmaya başlayacak ve çevrenizde ki hoşgörülü insanlarla etkili iletişim kurmanın tadına varacaksınız.
alıntı...
Konu: Etkili Iletişim Ve Kişiliklerin şifresi 
Ptsi Ağus. 03, 2009 9:39 pm
